De in Roemenië geboren en nu in België wonende Mihaela Romanica exposeert met In het verlengde van de beweging schilderijen, collages en installaties in de hal van het kantoorgebouw van COVRA, de Centrale Organisatie Voor Radioactief Afval. Haar leven wordt gekenmerkt door sterk uiteenlopende omstandigheden: een landbouwersgezin in een klein dorpje, werkzaam als verpleegkundige, een studie Franse taal en literatuur, vertaalster en tolk Roemeens, Frans, Spaans en Nederlands en vanaf 1997 werkzaam in België en studerend aan Koninklijke Academie voor Schone Kunsten Antwerpen. Haar voorgeschiedenis werpt een licht op wat aan de basis van haar kunst staat: haar afkomst, het platteland in Roemenië waar zij is opgegroeid en waar de interesse voor materialen en natuur is geboren, de diversiteit, de openheid voor wat anders is, de contacten, de nieuwsgierigheid, maar ook het trouw blijven aan zichzelf.
Haar werken zijn abstract en zij vertrekt vanuit een fascinatie en verwondering voor het materiaal, of het nu over een doek gaat of over papier, klei, hout, enz. Het materiaal neemt de bovenhand en wil gebruikt worden en getransformeerd. De dialoog die tijdens dat proces ontstaat brengt oplossingen en ideeën en nieuwe vormen tevoorschijn.
De werken zijn subtiel, vaak fragiel en dragen een poëtische spanning. Want het centrale thema is verbinding, materialen en contrasten in verbinding brengen en de beste manier vinden om de componenten te laten spreken, apart en als geheel.
Belangrijk in het creatieproces is vrijheid, vrijheid om jezelf te zijn, om je meest innerlijke zelf te durven tonen in alle kwetsbaarheid. Vrijheid is het overbodige wegdoen en tot de essentie komen. In het artistiek proces ligt de vrijheid in de keuze van materialen en techniek, in de bewuste ‘ontsnapping’ aan gewicht en begrenzing, in de overlevering aan het spel. Hier groeit een abstracte stijl uit, vaak minimalistisch met een voorkeur voor stillere kleuren.
